Ik maak helaas dat soort dingen wel vaker mee, dat ik iets zeg of doe waar ik later nog spontaan zweetvoeten van krijg als ik eraan terugdenk. Mijn hersenen kunnen mij weleens in de steek laten en dat is vervelend. Minstens zo vervelend is dat wanneer je lichaam je je in de steek laat. Ik heb een erg slechte rug, een klein buikje en de eerder genoemde zweetvoeten, maar die verbleken met de onzekerheid die je piemel je kan geven en dan heb ik het nog niet eens over seks. Onder de douche staan bij de hockeyclub kan al verschrikkelijk zijn als jouw stick een maatje kleiner is dan de rest, of je hebt geen schaamhaar en rest wel of iedereen heeft juist zijn schaamhaar getrimd en jij niet. Ik ben redelijk over mijn onzekerheid ten opzichte van mijn piemel heen gekomen met de jaren. Ik denk maar zo: als je eenmaal uitgekleed bent is er eigenlijk geen kans meer dat zij zegt dat ze niet meer wilt dus we zullen allebei moeten roeien met de riemen die we elkaar aanbieden. Dat is stap 1. Vervolgens moet je als man ook nog eens oppassen dat je niet meteen van lust ontploft op het moment dat je eindelijk bezig bent. Daarentegen zou ik het wel opwindend vinden als een vrouw na 20 seconden klaarkwam. Maar eerlijk is eerlijk, het vrouwelijk en mannelijk orgasme zijn nou eenmaal niet met elkaar te vergelijken. Gelukkig heb ik nog nooit meegemaakt dat ik zo ontzettend snel klaarkwam maar wel een paar keer dat ik eerder klaarkwam dan ik wilde en hoopte. Zo gebeurde het een keer dat ik met een prachtig Duits meisje in de tent lag en mijn orgasme "verborg". Al na een paar minuten was ik klaar maar ik wilde nog helemaal niet klaar zijn. Gelukkig droeg ik een condoom zodat het bewijs niet wegdroop en ik nog eventjes kon doorgaan. Mijn hoofd wilde wel maar mijn piemel vond dat zijn werk er wel op zat dus ik kon niet eeuwig doorgaan. Een erectie is net als een bosje bloemen: als ze over hun hoogtepunt heen zijn gaan ze slap hangen. Ik speelde mijn toneelspel zo dus nog eventjes door en had toen het privilege om voor de eerst en gelukkig laatste keer ooit een orgasme te faken.
Dat was allemaal niet fijn, maar het tegenovergestelde is ook niet geweldig: maar niet klaar kunnen komen. Dat is een probleem wat ik sinds ik iets omhoog ben gegaan in dosering van mijn anti depressiva vaker heb gehad. Het zorgt ervoor dat op een gegeven moment het plezier verdwijnt en het voelt alsof ik alleen nog maar bezig ben met een irritant klusje. Want ik zal hoe dan ook klaarkomen, we zijn er nu toch mee bezig, zeg maar. Alhoewel ik het een keertje gewoon heb opgegeven. Ik heb het meisje in kwestie toen een zoen gegeven, gezegd dat ik ook niet wist waar het aan lag en vlak voordat ik de deur uit vluchte beloofd dat we het binnenkort nog maar eens over moesten doen. Dat was 5 jaar geleden en ik heb haar nooit meer gesproken. Ook dat is zo'n herinnering waar ik vannacht waarschijnlijk nog wel even van wakker ga liggen. Soms doet je piemel gewoonweg iets wat niet de bedoeling is. Ik denk dat het belangrijk is om in zo'n situatie niet je handen voor je ogen te drukken en zeggen 'dat gebeurd anders nooit' en weg te rennen maar juist zeggen 'dat ga ik nu nog een keer over doen' je kontje tegen haar aan rijden en als ze dan na afloop niets meer van zich laat horen heb jij in ieder geval je best gedaan.
